Aan het einde van de werkweek zit ik onderuit gezakt op de bank. Het is ook niet niks, een land besturen. Het klopt dat ik deze verantwoordelijkheid deel met de 13 miljoen andere kiesgerechtigden in dit land, maar ik draag mijn vaandel met trots. Ik ben immers onderdeel van een democratie.
Categorie archief: Politiek
Gelukkig, nieuwjaar
Een korte controle van mijn ledematen stelde me gerust: ik heb oudejaarsavond overleefd zonder het verlies van belangrijke lichaamsdelen. Een klein wonder, gezien de mortiergranaten die in leken te slaan in de aanloop naar het nieuwe jaar. Dertienjarige knulletjes die ter vermaak een middagje Aleppo ensceneren, recht voor de ingang van de Albert Heijn. Ik zag een hoogbejaarde dame getraumatiseerd een hap uit een bloembol nemen. Maar we hebben het gehaald: het is 2017. Gelukkig nieuwjaar! Toch?
Polariseren doe je maar thuis
We hebben als wereldbevolking toch maar weer een nieuwe mijlpaal weten te bereiken: voor het eerst in de geschiedenis zijn er meer dan 60 miljoen mensen op de vlucht voor oorlog en geweld. Vaak heb ik het me proberen voor te stellen: een militie van slachtende en moordende verkrachters die jacht maakt op alles wat niet hetzelfde denkt als dat zij doen. Ik zou me ook uit de voeten maken, op zoek naar een veiliger oord.
Tussen de stroom vluchtelingen bevinden zich echter mogelijk ook strijders van deze militie, die een heilige oorlog willen voeren tegen onschuldige burgers. Niemand zit op die figuren te wachten. En wat te denken van mensen met een Nederlands paspoort die naar Syriƫ afreizen om daar deel te nemen aan de strijd tegen de ongelovigen? Mogen die achteraf gewoon terugkeren om hier zelf een bommetje te knutselen? Ik dacht het niet.