Onlangs las ik dat een kerk in Zweden heeft besloten om Jezus vanaf nu genderneutraal te beschouwen, om zo transseksuele gelovigen tegemoet te komen. Het kerkbestuur wilde gehoor geven aan de toenemende geluiden dat het gebruik van het woordje ‘hij’ onnodig stigmatiserend is. Ik vermoed dat Jezus iets anders bedoelde toen hij aangaf zijn kruis als zware last te ervaren, maar dat terzijde. Ik voel mijn ruggengraat altijd een keertje snikken als ik brave burgertjes zo hard hun best zie doen om te voorkomen dat iemand zich beledigd zou kunnen voelen. Heel normaal toch, of niet?
Categorie archieven: Filosofie
De illusie van tijd
Terwijl ik sta te wachten op het perfect gekookte eitje (zeven minuten en twintig seconden), sta ik even stil bij het vreemde fenomeen tijd.
Intuïtief gezien is het verlopen van tijd uit te drukken als een soort lijn. Links op de lijn is alles wat al geweest is – het verleden. Aan de rechterkant van de lijn is de toekomst, alles wat nog bepaald moet worden. En in het midden van die lijn staat een héél dun streepje. Dat streepje is het nu. En dat streepje beweegt zich over die lijn, van links naar rechts. Het vervormt als een soort ritssluiting de nog niet gedefinieerde toekomst naar een niet-vervormbaar verleden waar zaken voorgoed bevroren blijven.