Denken is moeilijk. Ons brein is simpelweg niet gemaakt om altijd logisch te redeneren. Ook mijn brein niet. Toegegeven, onze hersenen zijn in staat om heel wat knap denkwerk te verrichten. Maar zodra emotie of intuïtie in het spel komt, winnen zij het nog wel eens van logica. Daar hoeven we niet vervelend om te doen, zo zit de mens nu eenmaal in elkaar. Helaas kent ons brein nog een eigenschap: we overschatten de betrouwbaarheid van ons denkvermogen systematisch. En zo komt het regelmatig voor dat we fouten maken in ons denken, terwijl we ervan overtuigd zijn dat we de waarheid voor ogen hebben. Ik doe dat ook. En je vrienden, familie, bankdirecteuren, artsen, rechters, geestelijken en politici ook. En dat leidt op haar beurt onvermijdelijk tot ingrijpende besluiten die gebaseerd worden op verkeerde aannames, onderbuikgevoelens en emoties, in plaats van op hoe zaken écht in elkaar zitten. Daarom lijkt het mij een nobel streven om met zijn allen een beetje meer bewust te worden van denkfouten die we allemaal gemakkelijk maken. Dat we openstaan voor de mogelijkheid dat die sterke overtuiging die we hebben misschien wel eens onjuist kan zijn. Daar worden we allemaal misschien een beetje gelukkiger van. Hoe bereik je dat? Door een klein beetje te leren hoe ons denken werkt, in plaats van ons te focussen op wat we denken.
Vandaag: een vaas met M&M’s en een rechtszaak